ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ

Ελένη θα συμφωνήσω μαζί σου, οτι το νερό είναι είδος εν ανεπαρκεία πιά και θα πρέπει να το διαχειριστούμε με μεγάλη προσοχή, γιατί είναι πολύτιμο για την επιβίωση μας. Με την διαφορά, οτι δεν το αξιολογούμε, όσο ανοίγουμε τη βρύση μας και τρέχει.
Νομίζω ότι σε ατομικό επίπεδο πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε 2 πράγματα. Πρώτον, ότι τα δεδομένα για το περιβάλλον δεν μας επιτρέπουν πλέον να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ημίμετρα και δεύτερον να ξεπεράσουμε τον ατομικισμό μας και να μάθουμε να σκεφτόμασττε συλλογικά. Η προσωπική στάση του καθενός μας μπορεί να κάνει την διαφορά. Πρέπει να αντιληφθούμε οτι η διαχείρηση του νερού δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Να σταματήσουμε να παραβιάζουμε τους νόμους, ψάχνοντας παράθυρα, που θα "βολέψουν" την δική μας περίπτωση.
Επιπλέον, νομίζω, ότι οι υπεύθυνοι φορείς του νησιού πρέπει να πάρουν μέτρα μελετώντας το πρόβλημα του νερού συνολικά και σε βάθος χρόνου. Είναι επιτακτική ανάγκη να δωθούν οδηγίες και να ληφθούν μέτρα ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε ομάδας πληθυσμού, που κατοικεί στο νησί είτε μόνιμα είτε εποχιακά.
Η σωστή ενημέρωση, η συνεργασία και οι τήρηση των κανόνων μπορεί να μας σώσουν από τα χειρότερα.

Μαρκέλλα Λεγάκη